De lerende mens

Wat is nu precies leren en hoe werkt dat? Een logische vraag voor iemand met het motto “Een dag niet geleerd is een dag niet geleefd. Is leren iets onthouden? Bijvoorbeeld woordjes in een vreemde taal zoals we dat op school leren. Of is leren iets kunnen wat je nog niet eerder kon? Zoals het leren spreken van een vreemde taal als we op vakantie zijn in het buitenland. En waarom willen we het ene wel en het andere niet leren? Wat is de drijver achter leren?

Radboud reflects heeft een verhelderende lezing van Psycholoog Harold Bekkering en filosoof Jan Bransen op YouTube gepubliceerd (de lerende mens) die mij heeft geholpen in mijn beeldvorming over leren.

Leren is modellen in de hersenen verrijken

In de hersenen zitten allerlei modellen. De modellen gebruikt de hersenen om te voorspellen met als doel verrassingen te voorkomen. Leren is het verrijken van de modellen.

Mijn gezond verstand en ervaringen zeggen dat dit wel eens kan kloppen. Als ik een maaltijd wil maken die ik nog niet eerder heb gemaakt zoek ik eerst een recept. Daarmee krijg ik antwoord op vragen als welke ingrediënten nodig zijn, wat de bereidingstijd is en kan ik me een voorstelling maken van de smaak. Daarmee kan ik voorspellen of ik de maaltijd wil en kan maken en verwacht ik voor weinig verrassingen te komen staan. Nadat ik de maaltijd heb bereid en gegeten heb ik meer informatie. Was het zo lekker als ik dacht? Hoe lang duurde de bereiding werkelijk? Aan de hand daarvan pas ik mijn modellen aan, de modellen zijn verrijkt. Ik heb geleerd. De volgende keer dat ik dezelfde maaltijd ga maken kom ik voor minder verrassingen te staan.

Rolverwachting als drijfveer voor leren

Dagelijks komt er allerlei informatie binnen die de modellen in de hersenen kunnen verrijken. Door te lezen en luisteren maar ook door wat iemand meemaakt, gewild en ongewild. Lang niet alle informatie leidt tot leren.

Op basis van de lezing van Bekkering en Bransen en het boek “Gevormd of vervormd?” van Jan Bransen is mijn beeld dat de verwachtingen die iemand heeft over de rol die hij/zij wil vervullen de drijver is achter leren.

Zo kan bijvoorbeeld de rol van kok op allerlei manieren worden ingevuld. Thuis kan ik een aardig potje koken maar ik verwacht nog behoorlijk wat te moeten leren voordat ik als kok in een eetcafe aan de slag kan. Laat staan als kok in een sterrenrestaurant. Omdat ik die ambitie niet heb verdiep ik me niet in allerlei zaken zoals smaken, ingrediënten, combinaties van ingrediënten, enz. Echter, ook de rol van thuiskok kan ik verschillend invullen. Ik heb andere verwachtingen over de rol ” thuiskok voor alleen het gezin” dan de rol “thuiskok voor gasten”. Gasten wil je graag een lekker niet alledaags gerecht voorzetten. Binnenkort krijg ik eters over de vloer. Voor die tijd ga ik een bijzonder gerecht uitkiezen en om er zeker van te zijn dat het me lukt en lekker genoeg is om te serveren ga ik eerst oefenen. Dat doe ik in de rol van thuiskok voor het gezin. Want stel je voor dat het me niet goed lukt? Als kok voor het gezin vind ik dat geen probleem. Voor een thuiskok voor gasten wel.

Onderwijs: de bedoeling

De meest wezenlijke vraag over onderwijs is, “waarvoor is het eigenlijk bedoeld”. De beweging Operation éducation heeft de deze vraag gesteld aan duizenden mensen die zijn betrokken bij het onderwijs en komt op basis daarvan tot de volgende omschrijving van de bedoeling :

  • leren ontdekken wie je bent, waarvoor je staat en waar je naar toe wilt: je unieke en volle potentieel ontketenen.
  • samen het leven leren en samen leren leven.
  • eigenaarschap leren nemen over je leven en over de samenleving waarnaar we streven: vredig, gelukkig, gezond en duurzaam.

In een video op youtube, via deze link te vinden, wordt dit toegelicht. En zoals in de video wordt aangegeven, met deze bedoeling kan je het niet oneens zijn. Ik denk wel dat deze bedoeling niet alleen geldt voor het onderwijs. Ook ouders, welzijnsinstellingen en sportclubs zouden mijn inziens volgens deze bedoeling jongeren dienen te begeleiden in hun ontwikkeling.

Dat maakt de vraag over de positionering van het onderwijs ingewikkeld. Allemaal werken vanuit dezelfde bedoeling is prachtig. Echter, het vergt afstemming en samenhang in verantwoordelijkheden, doelen en activiteiten tussen de verschillende betrokkenen om de bedoeling om te zetten in het beste voor het kind. En wat is dan precies de plek van het onderwijs? Dat antwoord heb ik (nog) niet. Hoe kijk jij daar tegen aan? Laat het weten door te reageren op dit artikel.

Het nederlandse onderwijssysteem

In mijn zoektocht naar het beste onderwijs vond ik dit plaatje met een weergave van ons onderwijssysteem.

Bij het onderwijsloket is via deze link een toelichting te vinden op het onderwijssysteem.

Ik zie heel veel blokken die onderling op een logische manier met elkaar zijn verbonden. Het ziet er heel overzichtelijk uit. Maar zal de ontwikkeling van een mens precies passen in dit blokkenschema? Daarover kunnen reacties van leerlingen worden geraadpleegd.

Het blokkenschema lijkt op een proces dat geen rekening houdt met verschillen. De laksmonitor meet de tevredenheid van leerlingen over de mate waarin rekening wordt gehouden met verschillen tussen leerlingen. Minder dan de helft van de scholieren is tevreden (49 procent). 20 Procent van de leerlingen is ontevreden, en 31 procent is neutraal. Meer informatie over de leerling tevredenheid hierover vindt u via deze link.

Het is te kort door de bocht om hieruit conclusies te trekken maar het geeft me wel te denken en vraagt om meer onderzoek. Wordt vervolgd.